2005 yılında Beşiktaş'ta dershaneye gidiyoruz. Yanımda liseden en yakın arkadaşım esip gürlüyoruz o ara, bir havalı havalı takılmaca, özgür kızım halleri.. Beraber yazıldık dershaneye 'hafta sonları da beraber olalım, okuldakileri çatlatalım' mantığıyla. Seviye belirleme sınavına girdik zannetmeyin çok zekiyiz 603 numaralı sınıfa düştük .( FDD'nin en kötü sınıfı, ne tip arasan orada) Ama sınıf nasıl eğlenceli boş beleş olan herkes orada dersler işlemiyor doğru düzgün annemde beni 'aayy kızııım çok çalışıyorsun' diye seviyor. En arkanın bir önünde oturuyoruz Saçla (saççım sağolsun her ay saç rengini değiştirirdi ondan bahsettiğimde aklıma ilk gelen bu) arkamızda bir kız, ikizlerden birinin yanında oturuyor. Kızı hiç sevmedim yaa sessiz, espiriye gülmek için var sanki, zaten gözleri de mavi! Benim saçla konuşuyorlar derste kızıyorum 'ya kızım konuşma şunla sevmedim onu' diye.. Arkadaş ortamı aynı ister istemez beraber vakit geçire geçire kendini sevdirdi bana, hatta o kadar ki Saçla aramıza girdi sonra ben onunla konuşmaz oldum hep Eftelya beraberim. Ben de az değilmişim. Sürekli beraberiz, babası bizi okul cıkışında almaya geliyor Akmerkez S Cafe en sevdiğimiz yer, gidip limonata içelim diye ölüyoruz. Bir de bu salak Eftelya'nın en meşhur sözü 'aman ona o kadar para vereceğime gider ZARA'dan bluz alırım' aldıklarını da bir görün yani.. Neyse o da onun tarzı ne yapıyım :(( Akatlar'da oturduğu zamanlar aşk acısından ölüyoruz vidyo çekiyoruz arkadan İzel - Ah Yandım, ağlak şarkıyı her duyduğumda bir gülme geliyor.. Bu arada Eftelya oldukça saf. Ne dersen inanır. Geçen ay bir arkadaşımızı camdan ittim düştü ayağı kırıldı hastanedeyiz dedim gelmeye hazırlanıyordu yani sen benim sözüme neden inanırsın, hala mı tanıyamadın. Gitti inek üniversiteyi hemen kazandı, hazırlığı da atladı okulu benden önce bitirdi. Psikoloji ben seçmem senin gibi değilim ağlarım dedim dedim sonra ben de psikoloji okudum gelin görün bir gün beraber ne konferansa gitmişliğimiz ne eğitim almışlığımız var. Aynı yerde staj yaptık, ben çıktım o girdi. Böyle kadersiz, şansızız aynı zamanda.
Hayatta en kötü şeyler benim başıma geliyor diye düşünüyorsan daha Eftelya'yla tanışmadın demektir. Bu kız nasıl yaşıyor inanın bilmiyorum. Sevgilisinin telefonu masadan düşüp kırılmadığımı kalıyor, psikopat çıkan sevgilisimi, yanlış gelen numaraların saçmalamaları, kötünün kötüsü arkadaş seçimi her şey bu kızda!
En sonuncu doğum günüme geleceği gün staj görüşmesine gitmiş kırk yılın başı topuklu ayakkabı giymiş senin neyine Allah aşkına? Başıma ne geldi tahmin et diye fotoğrafı gönderdi, ben bozulmadım değil başkası olsa hayatta inanmam ama ben bu kızı biliyorum. Tabii gelmedi yemeğe yani canım sen kaybettin biz tüm gece eğlence!! Ben bozulmadım değil ama ne yapabilirim. Diğer güne mesaj arama bekliyorum hiçbir şey yok.. Bir kaç gün sonra başka bir arkadaşıyla buluştuğunu gördüm reessmen kan beynime sıçradı, diğer ayağını ben kırmak istedim. Atarlı atarlı messajlaştık sonrasında sessizlik, beni öyle iyi tanıyor ki hiç gelmedi üstüme.. Dün mesaj attı buluşalım uygun zamanda doğum günü yemeği yiyelim diye. Nasıl kıyarım şimdi ama nasııl!!!
Biz Eftelya'yla çok sık görüşemiyoruz (yüksek lisansa başlayınca iyice ulaşamaz olduk birbirimize) ama her görüşmede ben 2005'e dönüyorum. O hep en salak, en tatlı haliyle zaten beni yine bu halleriyle kandırmıştı. Bu kıza küs kalmak imkansız! Beraber büyüdüğün insanlara hemen küsemiyorsun. Arkadaşlıkları oluşturmak zor bunu devam ettirmek en güzeli.
Hayatımda her anımda yanımda olduğun (olamadıkça telafilere açığım) için teşekkürler.
Sana kızsam da, sen benim en güzel vazgeçilmezimsin :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder