19 Şubat 2014 Çarşamba

Yeni

Hayatında bir çok arkadaşın olabilir, onlarla gülersin, ağlarsın ama bir gün olur kendini yapayalnız hissedersin. Sessiz sessiz bir gece ağlarsın, tek başına alışverişe gidersin, uzun uzun Caddebostan'da yürürsün. Kulaklığın da çalan müziği anlamadan. Sonra bir anda ne zaman bu kadar yürüdüm diye düşünürsün. Galiba hayatımız da böyle. Farkında olmadan bir yere gidiyor, etrafımıza bakmadan.. Çünkü bir şeyleri çok düşünüyoruz. Ne gerek var aslında değil mi? O yolun sonuna zaten varıcaksın sen de farkındasın bunun tek bir şeyi düşünerek o yolun nasıl bittiğini neden farkına varmıyoruz?
ya da hep sona yaklaştığımızda mı geçen zamanı anlıyoruz?
5 yıl önceye dönmek isterdim. Ama şimdi yeni bir yola başlıyorum.
Yanımda olanlar ve olmayanlar var, şimdi bu havayı, müziği, yürüdüğüm yeri hissetmek istiyorum.